เจมส์ อัสเชอร์ คือ
- อัสเชอร์
- เจ: น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
- เจมส์: วิลเลียม เจมส์ เซนต์เจมส์ เฮนรี่ เจมส์ เจสซี่ เจมส์
- จ: พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
- จม: ก. หายลงไปหรืออยู่ใต้ผิวพื้น เช่น จมน้ำ จมดิน, โดยปริยายหมายความว่า เข้าลึก เช่น จมมีด จมเขี้ยว, หมกตัวหรือฝังตัวอยู่ เช่น จมอยู่ในห้องหนังสือ
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- ์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อัส: อัดสะ- ( แบบ ) น. ม้า. ( ป. ; ส. อศฺว).
- อัสเชอร์: เจมส์ อัสเชอร์
- ั: ชั่วคราว
- เชอ: ก. เป็นคำใช้เข้าคู่กับคำ บำเรอ เช่น อันว่าอมิตดาก็อยู่บำเรอเชอภักดิ์. ( ม. คำหลวง ชูชก), จำนำบำเรอเชอถนอม. ( สรรพสิทธิ์ ).
- ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
- อร: อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
คำอื่น ๆ
- "เจมส์ ออกัสตัส เมอร์เรย์" คือ
- "เจมส์ ออกัสติน อะลอยเซียส จอยซ์" คือ
- "เจมส์ อะบราฮัม การ์ฟีลด์" คือ
- "เจมส์ อัลเบิร์ต มิเชเนอร์" คือ
- "เจมส์ อัลเฟรด แวน อัลเลน" คือ
- "เจมส์ อาร์เธอร์ บอลด์วิน" คือ
- "เจมส์ อิฟส์" คือ
- "เจมส์ ฮอกก์" คือ
- "เจมส์ ฮัตตัน" คือ
- "เจมส์ อัลเบิร์ต มิเชเนอร์" คือ
- "เจมส์ อัลเฟรด แวน อัลเลน" คือ
- "เจมส์ อาร์เธอร์ บอลด์วิน" คือ
- "เจมส์ อิฟส์" คือ